Słowo ks. bpa Marcina Hintza wygłoszone podczas II Ekumenicznego Przeglądu Pieśni Wielkanocnej w Bydgoszczy
ks. Marcin Rayss | Dodano: 15.05.2014 13:01
Przewielebny Księże Proboszczu, Czcigodny Księże Prezesie Pomorsko-Kujawskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej, Czcigodni Zgromadzeni, Miłośnicy muzyki i wysławiania Pana, a po prostu Siostry i Bracia w Chrystusie,
spotykamy się dzisiaj na II Ekumenicznym Przeglądzie Pieśni Wielkanocnej. Pozwólcie, że będzie nam towarzyszyło Słowo Psalmisty Pańskiego z Psalmu 98,1: Śpiewajcie Panu pieśń nową, bo cuda uczynił! Prawica i jego święte ramię przyniosły mu zwycięstwo.
Drodzy Zgromadzeni, w nazwie dzisiejszego festiwalu znajduje się wiele treści, ale przede wszystkim tak wiele radosnych słów. Pięć słów, które mają jednak wielki i głęboki wymiar. Pieśń wielkanocna bowiem wyraża chrześcijańską radość, wyraża naszą radość z faktu Zmartwychwstania Pana Jezusa. Wielką radość budzi też, myślę w nas wszystkich, ekumeniczny wymiar tego dzisiejszego wydarzenia, ekumeniczny przegląd wielkanocnych pieśni. Radosne wysławianie Boga jest bowiem ponad wszelkimi barierami i ponad podziałami, jest tym, co nas jednoczy i zbliża, nie tylko różne wyznania i denominacje, różne miejscowości, ale także zbliża różne formy duchowości, pobożności chrześcijańskiej i wysławiania Boga. Wielkanocny śpiew chrześcijański jest bowiem nieustannym wyśpiewywaniem radości z mocy Bożej, jest wyrażaniem ciągle na nowo treści, że Pan cuda uczynił. O jakie cuda chodzi? W kontekście Paschy, Wielkanocy, największy cud, jaki uczynił Wszechmocny Ojciec, to właśnie to wydarzenie Wielkanocne, to że Jego Syn został wzbudzony z martwych, powstał, żyje. On wstał z martwych, śmierć pokonał i jest pośród nas. Właśnie tę treść, to wydarzenie, chce wyrażać nasza wielkanocna pieśń radości. Chcemy wyśpiewać naszą radość płynącą z tego, że On żyje. A skoro On żyje, to i nas obdarzy życiem wiecznym. Oto właśnie jest nasz dzisiejszy cel i dzisiejsze wyzwanie.
Poszukujemy wciąż na nowo form wyrażania tego przeżycia, tych emocji, które są w nas w Wielkanoc i w powielkanocne niedziele. Jutro w Kościele ewangelickim przeżywać będziemy Niedzielę Jubilate, czyli po łacinie: „Radośnie wysławiajcie Pana!” – czynimy to w nawiązaniu do innych słów Psalmisty Pańskiego, zawartych w Psalmie 66. I dzisiejszy festiwal w Bydgoszczy idealnie wpisuje się właśnie w to przesłanie. To wielka radość, że druga edycja festiwalu spotkała się z tak wielkim zainteresowaniem chórów i słuchaczy. Radośnie wysławiać Pana bowiem można na różne sposoby. Można głosić Jego cześć słowem, można wyrażać śpiewem, malując obrazy bądź ikony, a także można wyrażać to życiem – naszym codziennym świadectwem wpisanym w ogólnochrześcijański etos, w ewangelickie rozumienie odpowiedzialności. Także możemy wyrażać naszą wielkanocną radość ekumenicznym otwarciem na chrześcijaństwo innych, na różne czasami nasze pojmowanie popaschalnego kerygmatu. Ale tym, co łączy śpiew, słowo, ikonę, jest radość, że Pan zmartwychwstał, że On żyje i jest obecny wśród nas. Chcemy więc dzisiaj różnymi utworami, pochodzącymi z różnych epok, różnych form, stylów, wyrazić tę radość.
Ale chciałbym dzisiaj także podkreślić moją radość, którą budzi zaangażowanie bydgoskiej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w życie miasta. Chciałbym też podkreślić rolę działalności Ewangelickiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego w Bydgoszczy, które jest współorganizatorem dzisiejszego festiwalu. To piękny przykład i dobre świadectwo. To przykład jak można we współczesnej przestrzeni społecznej, w wymiarze lokalnym właśnie, wspierać działania wypływające z ewangelickiego etosu, promować wartości ewangeliczne i tak, jak stanowi to status stowarzyszenia, promować ekumeniczny dialog, a zarazem głosić wizję społeczeństwa otwartego, tolerancyjnego i patrzącego z nadzieją w przyszłość. Ten dzisiejszy festiwal pokazuje, że Towarzystwo może wspomagać Parafię ewangelicką w podejmowaniu wielu organizacyjnych inicjatyw. Cieszę się niezmiernie, że ten piękny kościół tak często jest ubogacony muzyką dawną, muzyką nową i tak jak dzisiaj – ekumenicznym chóralnym śpiewem. Jest mi niezmiernie miło przywitać chóry z różnych miejscowości: chóry bydgoskie, chór z Torunia, Rypina i Sopotu. Wierzę, że wzajemnie się ubogacimy, pokażemy swoją duchowość, swoją wrażliwość i swoje rozumienie wielkanocnej radości.
Warto dodać, że Słowo Psalmu 98. stanowić będzie już za tydzień pierwszy wiersz Introitu Niedzieli Cantate, czyli „śpiewajcie!” - 4. Niedzieli po Wielkanocy, która w tradycji ewangelickiej poświęcona jest muzyce kościelnej, będziemy to przeżywać w naszych Parafiach za tydzień. W wielu miejscach na świecie właśnie w Niedzielę Cantate ewangelickie chóry mają swoje zjazdy i festiwale. Bywa, że prowadzone są często oceny, punkty i rywalizacja. Niektórym chodzi o zwycięstwo, o nagrodę. W dzisiejszym festiwalu nie chodzi o nasze ludzkie zwycięstwo. Głosimy naszym śpiewem, zgodnie ze Słowem Psalmisty, zwycięstwo Pana: „prawica i jego święte ramię przyniosły mu zwycięstwo”. Wysławiamy Jego najlepiej jak potrafimy. Chcemy, by nasze dusze i ciała wychwalały zwycięstwo nad śmiercią i chcemy to wyrazić z głębi naszych serc, tę wielkanocną radość.
Życzę więc wszystkim tu obecnym: wykonawcom, chórzystom, dyrygentom i słuchaczom, by nasze radosne wysławianie Boga promieniowało na innych, byśmy naszym życiem śpiewali radosną pieśń na cześć Pana, który żyje i króluje. Niech Pan przyzna się do naszego świadectwa i pobłogosławi dzisiejszy festiwal – II Ekumeniczny Przegląd Pieśni Wielkanocnej w Bydgoszczy. Wszystkim wiele Bożego błogosławieństwa.
ks. bp Marcin Hintz
